İslamda kadın sevgisi

Aşağıdaki İbn-i Abbas’ın Radiyallahü Anh’dan bir alıntı yapacağım. Okuduğumda kan beynime sıçradı. İnsanlar neden inandıkları dini makaslayıp da insanlığa sunuyorlar? Cesaretleri mi yok yoksa? Yoksa henüz vakti gelmedi mi? Toplumu iyice duyarsızlaştırıp ondan sonra mı bunları karşımıza koyacaklar. Bunlara inanan insanları beyni uyuşturulmuş, nefes alıp vermekten başka hiçbir işe yaramayan insanlar olarak görüyorum. Yakında bu çember büyüyecek ve açık açık din derslerinde okutulan kitaplarda yerlerini bulacak.





Peygamber aleyhisselâm zamaninda güneş tutulmustu. Allah’ın Resulü namaz kılıp uzun uzun kıyamda kaldı. Bundan sonra Peygamberimiz söyle buyurdu:

“Muhakkak güneş ile ay' ın âyetlerinden birer âyettir. Hiçbir kimsenin ölümü ve yaşaması için tutulmazlar; şu halde tutulduklarını görünce Allah'a zikrediniz.”

İnsanlar dediler ki:

“Ey ' in Resulü, durduğun yerde birşey almaya uzanmış olduğunu, sonra da irkilip geri çekildiğini gördük.”

Bunun üzerine Peygamber aleyhisselâm:

“Katî olarak Cenneti gördüm de, bir salkım üzüm yakaladım. Koparmaya muvaffak olsaydım, dünya durduğu sürece ondan yiyebilecektiniz. Bana Cehennemde gösterildi. Şu anda gördüğüm manzaradan daha kötü hiç bir manzara görmedim. Cehennemdekilerin çoğunu da kadınlardan gördüm.” buyurdu.

İnsanlar:

“Ey ' in Resulü, ne sebeble onların çoğu kadınlardandır?”

diye sordular da, Peygamber aleyhisselâm:

“Küfürleri sebebiyle, cevabinda bulundu.”

İnsanlar:

“Allah'a mı küfrediyorlar?” diye yine sordular.

Peygamber aleyhisselâm:

“Kocalarına ve kendilerine yapilan nimete küfrediyorlar; onlardan birine dünyayı versen, yahud ömrü boyunca iyilikte bulunsan, yine senden hoşlarına gitmeyen bir şey görünce, senden hiç bir zaman hayır görmedim, derler.” buyurdu.