Tatil mi? Kime göre, neye göre...

Tatili seviyorum sevmesine de kısa olunca daha çok dinlenmek istiyorum. Nitekim öyle olmayacağını da biliyordum. Malatya'ya, ailemin yanına gidecektik. Gittik de... Güzel oldu mis gibi oldu ama başımız beynimiz kafatasımız içinde 360 derece döndü adeta. Tamam uçakla gittik ama evin önünüden kalkmıyor ki uçak kardeşim. Havaalanına gitmek öyle kolay değil yani.. Hele ki şu geçtiğimiz hava şartlarına bakarsak... Neyse ki iyileşti. Artık bahar geldi diyebilirim. en azından benim yaşadığım yer için öyle..

Hiç değişmeyen şeyler var halen o evde. Mesela kayınvalidem olmasına rağmen eve girdiğimiz andan 1 saat sonra büyük bir hevesle babam yine Shakira'nın kliplerini izletti bizlere. bütün konseri olamsa da bir miktar izledik, mutlu oldu. 

1 gün sonra Kayseri'ye kayak yapmaya gittik. Bu kez kendime güveniyordum. Yerleri öpmeyecektim. İşin raconunu öğrenmiştim. Hatta artistliğimi de yanımda götürerek sevgili sevgilime de öğretebilecektim. Başarılı da oldum hani.. O, benim kadar düşmeden öğrendi kayağı. Her ne kadar burdan burnum havada gibi görünsemde  kayak yaparken o elde tutulan sopalara bütün gün 'sopa' dedikten sonra gerçek adının baton olduğunu anlayıp hatta daha sonra bu cahilliğimle de dalga geçtiğimi bilmenizi istiyorum. Aslında oraya gittiğimde bu şekilde bi bok olduğumu düşünüyordum. Gelişti mzannediyordum ama şimdi düşündüm de 3 yıl önce kaydığımız pist farklı bir pistti. Orayı da daha sonra gördük aslında. Oradayken anlamıştık farklı bir pist olduğunu. 'aaaa orası başkaymıııış..' olmuştuk. Ama işte bilinçaltı. Atıyor içine içine.. Orada kalkmıyordu bi taraflarımız yerden.

Neyse ki geçti gitti 2 gün ama gidiş ve gelişi sormayın. 6 kişi Opal Astra'da oramız buramız eciş bücüş gelirken yollarda donma tehlikesi atlattık. Bir tır kenarlarda yığılmış, telefonla yardım isterken, diğeri bariyere geçirmiş inceden, diğeri kaymış bi tarafa öyle beklemede.. Biz ise trans bir şekilde geçtik gittik. Bunun sebebi ne midir? Babam önceden Prelli lastiklerinden olduğunu söyledi. Ondan sonra o lastikler Michelin oldu falan her neyse.. Daha sonra biz bu karmaşanın şu olduğunu anladık ki o prelli aslında lastik değil Takvimmiş.. Neyse ki michelin bizim hayatımızı kurtardı diyebiliriz.. :))

Gidiş ise ayrı bi aksiyon. Daha çok kayalım diye olabildiğince erken çıktık yola, güzeeel.. ;) Peki ya kahvaltı? Babam güzel bir çorbacı olduğunu söyledi. Orda yersiniz falan dedi, kandırdı bizi, doluştuk arabaya gittik, gittik, gittik, gittik... Ben zannediyorum ki bu çorbacı şöyle Malatya'nın yakınlarında girişinde, çıkışında, bilemedin 50 km ötede vs.. küçük bi yer.. Meğer ki 5 saat uzaklıkta ebesinin nikahında bi yerde.. Ben bir ara 'Önüme baharat katılmış sıcak suya da razıyım demiştim..' ama orda bunu da bulamadım. Çünkü çorbacı kapalıydı. Önümüze ilk gelen çorbacıya girdik ki işte o baharat katılmış suyumuzu  bulduk ki nitakim benim aklımdaki o bahatlı suyum daha güzel olur diye tahmin ediyordum. 

Neyse bizim maceramız sona erdi, geri döndük Malata'ya ya ev ziyaretleri, tanıdık hocalar, eşimle tanıştırmalar, güzel lütuflar vs vs vs... biz yorulduk. Evimize döndük. Artık son 2-3 günümüzdü. Perşembe günü evimizde kendimize geleceğimiz ilk gün... Kendime geldim derken eşim.. 'Yarın Balıkesir'e gitmeliyiz, yüksek lisansımız son kayıt günü..' Ben de hergün gittiğimiz yer ya sanki büyük bir sakinlikle 'peki tamam...' dedim. İzmir'e tarihi kar yağışının olduğu günün ertesi günü çıktık yola. Gittik, gezdik, tekrar tanıdık ziyaretleri, hoş lğtuflar, yine yoruldukç Şuanda dinleniyor görünüyoruz, dinleniyoruz ama bölünmek istemiyoruz. 2. döneme bomba gibi girmem lazım, hoşçakalın.