Ruh ikizi

Çevremdeki kısıtlı insan kitlesinin dünyalarına baktığımda hepsi ayrı. Ben de farklıyım. Öyle olmak zorunda değil mi? Herkes kendi dünyasını kurmak ve onda yaşamak zorunda değil mi? Hepsinin belli bir kesişimleri olur elbet. Benimle de kesişimleri oluyor. Bakıyorum da hep bu kesişim belli bir çıkar doğrultusunda oluyor. Birileri birilierini sömürmek zorunda mıdır hep? Bir de şunu farkettim. Bu kesişimler ne kadar küçük olursa o kadar fazla çıkar ilişkisi oluyor. İş bittiğinde, sen yoluna, ben yoluma... ve artık birbirlerini tanımaya gerek kalmıyor. Ama eğer ortada belli bir çıkar ilişkisi yoksa işte o zaman kesişimler büyüyor ve gerçek arkadaşlık hatta ve hatta dostluk meydana geliyor. İşte bu insanlar gerçekten vazgeçilmez. Biraz daha ileri giderseniz iç içe olduğunuz gerçek ruhunuzun diğer yarısı diye tabir edeceğim karşı cinsinizi yakaladığınız anda sakın onu kaçırmayın derim... İşte o kişi evleneceğiniz kişi olmalı... Çevrenizdekileri iyi test edin. Kiminle oturup kiminle kalmanız gerektiğini, kiminle ne kadar samimi olmanız gerektiğinden tutup yapacağınız muhabbetin sınırlarını iyi koyun. İnsanların hangi amaçla yaklaşacağı bu dönemde çok belli olmasa da üstünde biraz düşününce pek zor olmuyor artık bunu bulmak. Eğer altında gerçekten birşey yoksa işte onu sakın ama sakın bırakmayın, kovalayın. Konu ben olunca çevremde gerçek dost diyebileceklerim belli artık. Benimle yakın muhabbet kurabilecek insanlar bilir kendilerini. Hepsiyle sınırlarım bellidir. Ama henüz karşı ruh ikizimi buldum diyemem. :( Ümidimi de yitirmek üzereyim...