24 Ara 2012

Yılbaşı hediye çekilişi

Geçen seneden arıcalı olacağı belliydi benim sınıfımın...
Bir gürültü, bir gürültü anlatamam ya... Arkadaş bu kadar mı konuşur bir insan. Yok yok.. Biri değil, hepsi hepsi... ve kızınca da söyledikleri klişe şey şu: "Hocam yaaaa, tek bana kızıyorsunuz. Herkes konuşuyor..."

1. Herkesin konuşması senin konuşmanı gerektirmez.
2. Ben sadece seni değil, herkesi uyarıyorum...

Arkadaş kafaları da basıyor ama yaa... Yapıyorlar yapıyorlar valla o kadar dinlemeye helal olsun diyorum.. Hele içlerinden Ahmet diye bir fırlama çocuğum var ki anlatamam. Dil papuç kadar... Söyleyecek her sözü var çocuğun. Derste sorduğu sorular çok can alıcı. Zehir gibi zekası var. Ama ara sıra beni sinir edince içimden o zekası geri tepip tarafımdan 'gerizekalı' sıfatını alıyor. Ama olsun, o yine de zeki...

Neyse şimdi bunlar benden geçen hafta 'Hocam yılbaşı çekilişi yapalım, yılbaşı çekilişi yapalım..' diye tutturdular. Geçen sene bu sınıfla yapmamıştım. Diğer şubeyle yapmışltım. Sebebi son derece açık. Tertip, düzen, alıp karşına adam akıllı konuşabilecek birton adamın o sınıfta bulunması.. İçime sinmedi. Bunlara da bu sene yapayım dedim... Ama yok öyle beleşee :D 

'Pazartesi günkü derste gürültü yapmazsanız tamam, yılbaşı çekilişi yapıcam..' dedim... 'Hatta hepinizin isimlerinizi evde kağıtlara yazıp buraya getircem, herşeyi hazır bir şekilde sunucam size.. dedim.
 Dün akşam hemen kısa bir aksiyonla hazırladım. Hatta değişiklik olsun diye mavi renkli kağıda falan çıktı almıştım.. :P

Baktım ki fena değiller... Sessiz oldular. Yani tabi ufak çapta konuşma oldu, ama onu da görmezden gelebilirdim. 'Tamam' dedim... Çekiliş yapıyoruz... Çekilişe katılmayanların isimlerini eledik. Geriye kalanları yazdık. O sırada farkettim ki kendi ismimi yazmayı unutmuşum.. :)

Geçen sene çok sevdiğim bir öğrencim denk gelmişti bana.. Küçük kardeşime hediye alırmışım gibi hissederek kendimi LCW de buldum anında.. :) Hiç girmediğim reyonlarda gezindim. Eşimle beraber ona güzel bir sweet aldık.. :)

Bu sene bu duyguyu kendi sınıfımda hissedememiş olmam içimi biraz burdu...

15 yorum:

  1. Kıyamam ben onlara ya :)
    Aynı an da iki sınıfa olmuyor mu?

    YanıtlaSil
  2. Çoook güzel bir takım ruhu çalışması mı desem:) İlişkileri güçlendiren tatlı bir huzur, mutluluk paylaşımı mı desem:) Cidden tebrik ederim bir öğretmen olarak kendine böyle öğrencilerinle güzel bir paylaşım seçtiğin için, olsun kendini yazmayı unutsan da onlar mutlular:)

    YanıtlaSil
  3. çok hoşuma gitti :)

    bir öğretmenin yazılarını okumak daha da hoş yahu

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Tamam, o zaman arada bir okul anılarımı konu alırım.. :)

      Sil
  4. Özendim bak şimdi okulu bitirip de atanabilirsem bende yapıcam böyle şeyler :D

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Sen de mi öğretmen adayısın. Ne güzel.. :) Umarım sen de güzel bir yere atanırsın. Öğrencilerinle, personeliyle iyi anlaşabileceğin güzel bir okula atanırsın.

      Ama öğrenciysen eğer halen daha.. öğrenciliğin kıymetini bil, tadını çıkar... :)

      Sil
  5. Kaç yaşlarında bu öğrenciler? :)
    bizde gizli yapılırdı bu noel çekilişleri, helede bir kıza bir oğlan denk geldiyse yada tam tersi eyvahlar olsun. :)
    Ama güzel ve heycanlıydı o yıllarda, şimdi tebessüm ederek hatırlıyorum.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Şimdi ise açık açık yapılıyor. Hatta hediye vermenin tadını yaşatmakiçin özellikle yapılıyor. Bu olayı yaşadığımız öğrencilerim 13 yaşında. Yani ortaokul 2 de okuyorlar.

      Sil
  6. hafta sonumuzu kardeşmin dershane ve okul çekilişlerine hediye aramakla geçirdik :) ama bazı aileler çok sorumsuz erkek kardeşime küpe getirmişti kız çok ağlamıştı sonra öğretmeni ona gidip kalemlik almıştı gönlü olmuştu :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Nasıl birşey yaa? :P Gerçekten soruNlu bir aileymiş. Öğretmeni tebrik etmek lazım. Orta yolu iyi bulmuş.. :)

      Sil
    2. Dimi ama erkek çocuğuna küpe tebrik etmiştim o gün.Öğretmenimiz emekliliği geçmiş gayet tecrübeli bir bayandı.

      bizde iş yerinde yaptık blog arkadaşlardan sona birde burda alıcam.Bu ay yılbaşına çalıştık artık

      Sil
  7. Hocalarıma yaptıklarımı hatırlıyorumda.. Şimdi ben de hocalık yapıyorum ama neyse ki üniversite öğrencilerine. Onlar çok aç oluyor ve saçma sapan sorular sormuyorlar. Geçenlerde mental aritmetik için ufaklıkların sınıfına girdim, girdiğime pişman oldum. Allah sabır versin :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Teşekkür ederim. Her mesleğin bir zorluğu var. Sizin alanınızın da farklı zorlukları var. Size de kolay gelsin.

      Sil

Aklına ilk ne geliyorsa gözlerini kapat ve yaz...