Yılbaşı karmaşası

Heralde hayatımda bir daha hiç bu kadar biden fazla 'yılbaşını birarada geçirelim mi' sorunsalı ile karşı karşıya kalmadım, kalmayacağım da. Yıllardır... -hatırlayamadığım veya şimdi hesaplamaya erindiğimden olsa gerek bu ifade kullanıyorum- 80 yıldır yılbaşını yalnız kutluyorum. Ev arkadaşlarım içerde TV izlerken ben odamda uyuyakaldığımı, evde tek başıma internet başında veya müzik dinlerken geçirdiğimi bilirim... veyahut aile saadeti işte... Yani hiç bi eğlenceye gidip rahtça istediğim gibi davvrandığım, içtiğim, muhabbet ettiğim bir yılbaşı geçirdiğimi hatırlamıyorum.

Bu yıl ise eşimin bir arkadaşı ve benim ilkokuldan beri görüştüğüm en eski diyebileceğim arkadaşım... İkisi de davet etti. Bu da hiç iyi değilmiş efendim... İkisini de çok severim lakin birini reddetmek gerekiyor. İlkokul arkadaşım dediğim H.C diyim artık kendine... H.C'nin sağı solu belli olmaz. 'Bi arkadaş daha geliyor..' der ve kendimi onun aşırı sosyal yanında yalnız hissetmeme neden olmazsa hiç şaşırmam. Gariptir, bazen düşüncesizdir, plan yapar, panik ataktır. Ama çok severim... Diğerlerini beklemeye almak istiyorum çünkü H.C ye bi söz verdik bakalım...

--------------------------

mim-ödül arası birşeyler dolanıyor blog aleminde... Missbone de beni eklemiş. Yani ödüle boğğmuş. Acaip şımardım, çok mutlu oldum. fakat okursanız görürsünüz. 10 kişiye ödül vermem gerekiyormuş. Aslında uzun zamandır yazamamın nedeni buymuş, yeni farkettim. Günlerdir bunu düşünüyorum. Ne yaparım, ne ederim diye. Ben akrarsız adamım kardeşim. Ödül benim için önemlidir. Kime ne diyeceğimi bilmem için oturup uzun uzun üzerinde konuşmam, tartışmam, uzun uzun yazılar okumam lazım. Lakin Perşembe günü okuldan gelince (18:00'da) yorgunluktan uyuyakalarak ne kadar yoğun bir insan olduğumu bir kere daha anlayıp, 'Daha fazla kasma olum..' diyerekten beyaz havluyu atmış durumdayım. Kusura bakma Missbone. Özür diliyorum senden...