bilemedim.

Sistem nasıl oluyor da çocuklar bu derecede duyarsız hale gelebiliyor? Benim hafızam mı yanılıyor mu? Ben ortaokuldayken sınıfımızda kimse 100 üzerinden 10-20 falan almazdı. 05 - 02 falan diye notlar duymazdık. En tembelimizin bile yapabildiği 2-3 soru olurdu. En kötü 2-3 kişi 30 larda falan alırdı yanılmıyorsam. Çok da müthiş bir sınıfımız da yoktu hani.

Ama şimdi bakıyorum da şimdiki çocuklara...

• 12 alınca yanındaki 11 alan arkadaşına dönüp 'Olleyyy seni geçmişim' diye bağıra bağıra gülüp, onunla dalga geçmeyle eğlenebilen çocukluk var.
• 3 sınavın 3'ünden de boş kağıt verebilen bir ortaokulu öğrencisi (pardon öğrenciler) var.
• Sınavdan 10 almasının sebebini sorunca 'Hoca test sormadı.' diye cevap veren bir gençlik var.
• Yüzlerce kere günü gününe çalışmanın gereğinden bahsetsek de matematik sınavına çalışmanın sınavdan 1 gün önce yarım saat deftere sadece bakarak çalıştığını zanneden öğrenciler var.
• Sıra arkadaşı ile noktası noktasına kadar aynısını yapıp da kopya çektikleri anlaşılmayan öğrenciler var.
• Nasıl olsa kalma yok mantığıyla hareket edip boş kağıt verme yüzsüzlüğüne sahip öğrenciler var. (3 sınavın 3ünden de...)

O birşey değil de ben de bunlara acıyıp hadi notları yükselsin diyip onlara dağıttığım testlerdeki soruların harfi harfiyen aynısını soracağımı söylememe rağmen ortalamanın gram değişmediğini görmek ve sırf bu yüzden koskoca Cumartesi günümü bunların sınav kağıtlarını okumak için harcamak koyuyor insana...

İlk yıllarımdı genelde bunları düşündüğüm zamanlar. O zamanlar gerçekten idealisttim. Sanki üniversite öğrencisi bilincinde gençler var zannediyordum karşımda. Üstelik daha doğunun bir köyündeydim. Boylarından yüksek şeyler beklediğim aşikardı. Sonra sonra törpülendim. İstanbul'a gelip büyükşehir serserisiyle tanıştım. Şimdi ise egedeyim. Daha saygılı bir öğrenci kesimiyle içiçeyim. Bu zaman zarfında görmemeyi öğrendim. Bazı şeyleri umursamamayı... Ancak gördüm ki bu beni öğretmenlik mesleğimden soğutuyordu. Verdiğimi almak istiyordum. Aldıklarım hiç yok değildi. Benim sayemde çok güzel konuları kavrayanlar, sınavlardan yüksek not alanlar, istedikleri okullara yerleşenler... Bunları görmek bi boka yaradığımı gösteriyordu zaman zaman... Ancak bazen böyle büyük travmlar da yaşamıyor değilim.

Ne zaman sınav kağıdı hazırlasam veya onları okusam çevremdekiler 'Aman öğrencilere acı, onlara yüksek not ver...' şeklinde hep taraflı yorumlar yapıyorlar. Ben mi çok gaddarım yoksa onlar mı gerçeği göremiyorlar. Anlıyorum. Mametik öyle kolay kolay sevilen bir ders değil. Ancak açık açık 'Aç kalırsınız. Bi baltaya sap olamazsınız, kimse tarafından sallanmazsınız...' diyip onların psikolojilerini altüst etmek istemiyorum. 

Bir de sınav kağıdı var size göstermek istediğim. Bunlar gibi tonla gösterebileceğim örnek var. Ağlaya ağlaya izledim. Biraz da siz bakın...

Söyleyecek birşey bulamıyorum. Bu arkadaş numunelik değil. Elimizde çok var.

- Bu da MEB in zorunluğu tuttuğu el yazısı sisteminin getirdikleri -

Arkanızdan böyle yazılar yazan inanlar geliyor haberiniz olsun...