Şansın, beni alıp yerden yere vurması

Şans, bugünlerde bir sevindiriyor, bir üzüntüye boğuyor. Bir karar verebilmiş değil. Şans bize gülecek mi, yoksa bi tarafımıza mı girecek? bilemiyorum...

Lütfen okuyun ve yorum yapın... :(

Evdi, fotoğraf makinasıydı, özel dersti... Hepsi sırayla kısa zaman aralıkla o kadar değişken içindeler ki.. Ne yapacağımızı şaşırdık.

İlk önce evden başlayım. Bulunduğumuz ilçede gezmediğimiz ev, inşaat, şantiye vs... kalmadı. Bütün ustalarla kanki oldum diyebilirim. En sonunda bir karara vardır. Kapora için acil nakit paraya ihtiyacımız varken ben de o zaman içinde kredi kartımızın hesas kesim tarihi geçti ve 2000'e istediğim ve yaklaşık 1 aydır sepetimde beklettiğim fotoğraf makinasını alacaktım. Tam alacaktım ki daha uygun fiyata üstelik daha üst sınıfta ve çok temiz olduğunu düşündüğüm (hatta bu işlere kafası çalışnaların da ok verdikleri) bir fotoğraf makinasını almaya karar vermiştim. 1 günlük deneme şansım vardı. 'Cumartesi günü gelir alır, denersin.' demişti eleman. Cumartesi günkü fotoğraf gezisinde bana verecekti. 10 Kasım Atatürk'ü anma töreninden sonra kürtlerin hakim sürdüğü, ilçedeki bilimum kaçakçılığın, hırsızlığın, uyuşturucu ticaretin hüküm sürdüğü malum mahalleye attık kendimizi. Elemanı bulduk. Sanki benimle konuşan o değilmiş ki 'Bugün olmaz. Bugün düğün var. Çekime gidicem. Makina bana lazım' cart curt bıdı bıdı bişiler geveledi ve o anda kendimi MAL-azgirt'teki (bkz: 2007-2011 tarih aralığındaki yazılarım) ruh halinde hissettim. O dünlere tekrar geri döndüm. Nasıl bıraktıysam aynı şekildeydiler. Aynı kaypaklık halen kanlarında dolaşıyordu. 'Tamam, kalsın' dedim ve çıktım gittim. Arkadaşlarımın yanında sanki yalancı konuma düşmüş gibiydim. Hiç hoş olmadı bu... çok küfür ettim, rahatladım.

Neyse... dedim artık diğer sepette beklettiğim makinayı alırım diye düşünürken yine aynı gün içinde) bir fotoğrafçı arkadaş 2. el almayı düşündüğüm makinanın sıfırını yaklaşık 1750 ye gittigidiyor dan satıldığını söyledi. Tabi fikrim tekrar değişti. gittigidiyor dan o makinayı alacaktım. Pazar günü beş parmak dağlarına çıktık. Oldukça yorucuydu, felaket macera dolu saatler geçirdik. Akşamına gelir gelmez hemen kendimi gittigidiyor da buldum. Makinayı buldum. Gerçekten o fiyataydı. 3000 TL den düşmüştü, sıfırdı. Sepete ekledim. Satışı tamamladım. Ödemeye bir baktım ki advantage kartına taksit yok...! O an çıldırdım, delirdim, kaffaları yidim. Resmen soğudum fotoğraf işinden...

Eşim sakinleştirdi beni, olur yaparız, ederiz, dedi. Peşin mümkün değildi. Attım kendimi bir kenara. Tatlı sevgilim de canım benim bir kenara oturup hesap kitap işlerine girdi. Kira, kredi kartları, taksitler, ödemeler, faturalar falan filan... Aslında peşin ödeyebilirdik. Matematiksel olarak mümkündü bu. Fakat biraz kendimizi sıkmamız gerekiyordu. Ne de olsa özel derslerim rahatlatmıştı. Ama yine de soru işareti vardı kafamızda. Bir dur falan dedi. O an gerçekten caydım. Başlıcam fotoğrafına da parasına da... dedim ve vurdum kafayı yattım...

Sabah 3. saatim boştu. Sevgili sevgilimi aradım. Alırız yaa olur falan dedi. Alıcaktım. Biraz riske girmek gerekliydi belki de. Peşin de olsa alacaktım o makinayı... Dersim bittikten sonra O'nu arabayla okuluna bırakayım diye yanına gittim. Çarşıdaymış.

Konuyla alakası yok ama bunu bu araya sokmak istiyorum kusura bakmayın...

Oğluna benden ders aldırmayı düşünen ev sahibimiz vardı. Okulda kendi dersine giren öğretmenine özel ders teklifinde bulunmuş. O da kabul etmiş. Biz de etik olalım olalım diye bi taraflarımızı yırtalım... Tabi öyle olunca benden vazgeçmişler doğal olarak. Kim istemez ki okuldaki öğretmeninden özel ders almayı?İnanın hiiiiiç sallamadım. Ne de olsa o, onun sorunu... Yarın birgün dedikodu çıkınca notu yerin dibinden 85 lere çıkınca (ki öyle olmuş) insanların çevireceği dedikodu onlara girecek, bana değil...

... diye olaylara pozitif yaklaşmaya çalışırken, ne de olsa makinayı peşin de olsa alabileceğimizin umudunu içimde barındırırken ciddi şekildeki en iyi maddi gelir kaynağım olan bir öğrencimin beni araması ve dersi bıraktığını söylemesi son noktayı koydu.