Bugün okulum 14:10 da bitiyordu. Sonrasında arabanın arızası için sanayide bekleyip günümün sıkıcı geçmesini önlemek için arabayı sanayiye sabahtan bırakmama rağmen yine bitmemişti arabanın işi. Üstelik yapmurlu bir gündü ve üşüyordum. Sinirlenmem ve etrafımdaki bütün olumsuz elektriği çekmem için bütün sebepler mevcuttu. Ancak öyle olmadı...
Benimle beraber arabasını bekleyen yaşlı, saçları ve bıyıkları boyalı, geçen sene emekli olmuş bir Türkçe öğretmeniyle tanıştım. Klasik bir öğretmen sandım ilk etapta. Ben de öğretmen olduğum için muhabbet kurabileceğimiz ortak bir payda bulabildik. Daha sonra konu öğrencileri düşünmesini öğretmeye çalışmaya geldi. Sonradan sorgulama meselesine, ardından felsefe, şiir edebiyat derken adamla tam 2 saat muhabbet etmişim. 2 saat nasıl geçti hiç anlamadım. Şiirleri de varmış. Bana bir sürü dörtlük okudu. Felsefeden bahsettik. Uzun süredir böyle konuşmadığını, böyle konuşunca çevresindekilerin kaçıştığını söyledi.
Kendimi bi entellektüel, bi sanatçı, bi edebi, felsefi... Kısaca kendimi bi b.k sandım bugün. :)
Peki sonuç?
Araba 250 TL masraf çıkardı...
Peki sonuç?
Araba 250 TL masraf çıkardı...
Güzel bir ayrıntı yaşamışsın ufak ta olsa sana keyif veren sevindim adına çok:)
YanıtlaSilBöyle insanlara denk gelmek zor bu zamanda...
SilYazdigin yazidan cikardigin sonuc harika :)
YanıtlaSilDeğil mi? :)
SilEmekçinin hakkı olmasa pazarlık yapar 200 e kapatırdım.. :D
Hahaha neyse ki zaman güzel geçmiş :)
YanıtlaSilkabus değil keyif olmuş en azından ayrıca çok severim emekli öğretmenleri dinlemeyi :) kitap gibidir onlar :)
YanıtlaSilöğretmen olsun olmasın şiir yazsın yazmasın, bir yaşlıyla sohbet etmek her zaman çok çok iyi hissettirir :D benim blogumada beklerim :) http://myworldinthebooks.blogspot.com/
YanıtlaSil