Bir amirin vedası ile arkasında bıraktıkları

...bir hiçmiş!

Git gel, git gel hep aynı okul devam ediyor yaşam... Hergün ayrı bir aksiyon, ayrı bir yorgunluk...

Derken ansızın yapılan toplantının sebebini düşünüyordum ben de... Meğer ki acı bir veda konuşası olacakmış. Önce toplantı kısa süreceği için sevindim, sonra da bu ayrılığa...
Evet, sevindim. Ya 80 kişilik kadroda tek sevinen benim, ya da kimse renk vermiyor bu duruma. Son kapanış konuşmasını yaptı, daha doğrusu yapamadan gitti. Enazından konuşmaya yeltenmişti ama duygusallığı izin vermedi. Haksız yere kazanılmış makamda fazlasıyla 5 yıl koltuğunda oturmanın hüzünlü sonu... Şimdi ise O artık hakettiği yerde. Okul ile duygusal bağ kurmuş olabilir. İş de yapmış olabilir. Lakin bunca yıllık tecrübede şunu öğrenememiş: "Kişiler geçicidir, kurumlar kalıcı..." Vayy bee, ne laf ettim. Bunu doğuda görev yaparken Ali Hoca'dan duymuştum. Çok tuttum, oldukça geçerli bir söz... Yeni gelen müdür bakalım nasıl olacak. Yeni kurallar, yeni düzen... Herşey farklı ve zor olacak bizim için. Benim için çok birşey değişmese de geride kalanlar için zorlu bir dönem başlıyor.

Ama günlerdir içimdeki sıkıntının, izteksizliğin, duyarsızlığın kaynağının bu olduğunu hiç sanmıyorum. Bir bulsam zaten acımıcam sıkıcam ümüğünü...

Uzun uun bir noktaya kitlenip dalma

Sabaha karşı 04:00 de rüyadan hortlamalar

Hayatını kaybetmiş ve çok değer verdiğim insanları rüyamda son derece detaylarıyla görmem

Okulda ve sınıfta agresiflik

Ders anlatma isteksizliği

... bakalım nereye kadar sürecek bu böyle? "Bazen olur böyle durumlar, hava değişikliğindendir." gibi yorumları duydum arkadaşlarımdan. Bu sözler kafamdaki boşlukların dolmasını sağlamıyor. Öyle devam ediyorum kaldığım yerden. Şimdi ise içi boş olan bu kafamın geçekten boşaldığını hissettiğimde yazımı bitirip huzurlu -enazından öyle umduğum- bir uykuya teslim edeceğim bedenimi...

Yani...?

Git gel, git gel hep aynı okul devam ediyor yaşam... Hergün ayrı bir aksiyon, ayrı bir yorgunluk...