Anıların beyinlere kazındığı, ne zaman kendimi kötü hissetsem ve orayı düşündüğümde kendimi cennette hissettiğim, her anı heyecan, macera, eğlence olarak geçmese de bir sezon geçirildiğinde ve arkaya bakıldığında "Vay bee, bu sene de bitti. Neler yapmışız. Şu gelmiş, bu gitmiş... Bunları da yaptık, daha dün gibiydi. Şimdi onları bir kez daha yaşamak için neler vermezdim..." denildiği, geceleri sabahlayıp sarhoş olduktan sonra 1. ünite denilen yere gidip orada sızmak ve aradan 8-9 saat sonra aynı o mekanda bütün piyasanın oraya gidip denize girdiği mekanı içinde barındıran, sahil gitaristlerini gördükten sonra gitar çalmayı öğrenmek için iyi bir neden olan, insanları tanımak için çok iyi fırsatların verildiği bir yaşam tarzıdır Çubucak... 2007 yılında da şahane anılar yaşadık. Datça yürüyüşü, Marmaris geceleri, 1. ünite ve kantin muhabbetleri... Geçen yıllara göre biraz daha az anımın olduğu mekan saha oldu. Bunun büyük bir eksiklik olduğunu düşünüyorum.Tabi hep iyi anılarımız oladı. En kötü kamp alanında çıkan yagındı. Biran herşeyin biteceğini düşündüm, kanım dondu adeta...
1. ünite diye tabir edilen yer gündüzleri gençlerin denize girdiği mekandır. Son 1-2 yıl içinde yerlere taş dökerek alan açmak gibi değişik aksiyonlarda bulunarak eskisinden çok farklı bir hava katılmıştır.
(Video bir arkadaşımın isteği üzerine kaldırılmıştır...)
Tanıtım videosu için dostum, Emrah Ergin ERGANİ'ye çok teşekkür ederim.
