1 yıldır kendi ekseni etrafında dönüp de enerji üretemeyen dolap beygiri gibiyiz. Bir türlü dikiş tutturamadık gidiyoruz. Ne mi oldu?
Bundan 1 yıl önce başımızı sokacak evimizi kendimiz yapalım dedik. Hem müstakil olur, bahçesi olur. İlerde çoluk çocuk, torun tombalak bahçede koşuştururuz dedik. Bunun için müteahhitlik, mühendislik, ustalık, kalfalık bilgisinin yanında piyasa hakkında bir ton bilgi sahibi olmak gerektiğini düşündük. Bu konudaki yetersizliğimiz potansiyel kazıklanacak eleman moduna soktu bizi. Korktuk...
Prefabrik yapalım dedik. Ustayla, betonla uğraşmayız, hem istediğimiz gibi yaparlar, hem de hızlı olur, hem de ucuza çıkmış olur dedik. Aylarca araştırdık. Tamam dedik. Arsa bakmaya başladık.
Arsa merkezde olsun istedik, binalar arasında kaldı arsalar. Köşede, sağı solu açık arsalara baktık, çok para istediler. Tamam, merkeze uzak, sakin yerde olsun dedik, toprak kayar, yol su gelene kadar çok beklersiniz dediler. Ümidimizi yitirdik.. :(
12 katlı büyük binalar yapıcaz dediler. Yapmışlardı da 3 blog. Gittik, baktık. İşimizi görür dedik. Otoparklı, güvenlikli vs... Gittik, katımızı dairemizi seçtik, kaporamızı verdik. Başlıcaz başlıcaz dediler başlamadılar. 6 ay oyaladılar, halen başlamadılar. Müşteri bulamadılar, yapacakları arsayı İstanbul'dan bir şirkete sattılar. Bugün gittim adamları yakaladım. Kaporayı verecek gibi duruyorlar. Kaporayı sallamıyorum ama bu 6 içinde diğer piyasadaki evler 40-50 milyar hatta daha fazla arttılar. Şimdi ev bulucaz diye kafa beyin patlatıyoruz.
Biri herşeyiyle mükemmel ama çok para.. Diğeri ise bir şekilde baktığı cephesiyle, odaların küçüklüğüyle kötü bir yanı var.
- 1 kere alacaksın. Sık kendini adam akıllısını al diyor bir içses...
- Hayata 1 kere geliyorsun. 10 yıl boyunca hareket edemeyeceksin. Hiçbir yere gidemeyeceksin. Yaşın 40a dayanınca borçtan kurtulacaksın. 40ından sonra nereye gidiyorsun çoluk çocuk diyor diğer ses...
Siz hangi sessizsiniz?
