Düşündürücü

Bugün çok yorucu bir gündü. Muhtemelen sadece mailime bakıp çıkıcam. Bir de her zaman takip ettiğim, bırakamayacağım http://www.PcTeknik.net forumundaki genel mesajlara şöyle bir gözatarım heralde...

Bugünkü yorgunluk aslında her hafta Çarşamba günlerindeki genel yaşadığım yorgunluğun aslında benzeri. Ama bu seferki çok kötüydü gerçekten. 10 saat ders hiç çekilmiyor bazen... Öğleden sonra da kalıp öğrencilere kurs vermek gerçekten kolay değil.

Dersim bitti. Öğleden sonraki derslerin de bitip eve gitmek için beklerken yorgunluktan zor ayakta durduğum halde bile yine de dışarıdaki güneşin tadını çıkarmayı ihmal etmedim. O sırada son dersi beden eğitimi olan öğrencilere takıldım. Zeynep hocalarıyla muhabbet ettik. İyi geldi aslında, kafamı değıttım.

Fakat ta ki bir öğrencinin gelip bana birşeyi demesiyle herşey dondu...

(Öğrenci gelir ve soru sormak için izin ister; derslerine girmediğim içindir bu izin. Anlam veremediğim bir resmiyet var onlarla... 1. kademe öğrencileri işte, ne beklersin, bebeler :p)

- Öğretmenim siz neden hç gülmüyorsunuz?
düşündüm...
-Gerçekten gülmüyor muyum ben?
- evet, yani hep üzgün görünüyorsunuz...

Anlam veremedim. Hayatımda çok duyduğum birşey değil. Kasılı olarak somurttuğum falan da yok. Bilmiyorum yaa, cevap veremedim. "Yorgunum, ondandır..." dedim ve kapattım konuyu. Ama biliyorum ki çocuk bu soruyu genel sordu. Her zaman yorgun olamam ki.

Var bu işte bir iş. Sanırım bunun üstünde bi durmam lazım...

Velede bak :))

Pirates of the Caribbean Theme Plays with Acoustic Guitar by Young Boy -

İğrenç ve sevindirici

Dün akşam enteresan birşey meydana geldi. İnternette surf yaparken odamda devasa büyüklükte bir BÖCEK gördüm. Bildiğiniz simsiyah, ve bıyıkları olanlardan. Terliğimi elime aldım ve infaz edeyim derken o sırada duvardan yere düştü. Aralara bir yerlere kaçtı...

Onu ararken ne çıktı karşıma bilin bakalım? :)) GÖZLÜĞÜÜÜMMM :) Tam 1 hafta sonra gözlüğüme kavuştum nihayet. Aslında gözlüksüz yaşamaya tam da alışmıştım. :)

Böcek mi? Artık yok. :)) Benzerlerinin de aynı sona ermesi için ilaçlama çalışmalarına başlıyorum...

...mış gibi 23 Nisan

Bu seneki 23 Nisan kutlamaları tam bir hüsranla sonuçlandı. Hava şartlarının elverişsizliği ve dün vefat eden bir velimizin cenaze töreninden dolayı günlerce hazırlık yapılan tiyatrolar, orotoryolar, klipler, şiirler, şarkılar vs. birçok etkinlik iptal edildi.

Yalnızca göstermelik 3-5 tane etkinlkile yetinildi. Bu yılki bayram öğrencilerin kursağında kaldı. :(

Benim ise ençok merak ettiğim konuşma belediye başkanımızın konuşmasıydı. Takip etmişseniz geçtiğimiz 2 yılın 23 Nisan Belediye Başkanının konuşmaları birbirinden ilginçti. Bu seferkini dinleyemedik. Çünkü kendisi törene katılım göstermedi. Bunun nedenini gerçekten çok merak ediyorum.

Yoksa kendisi için bugünün anlam ve önemi yok mu acaba?

Kötü geçen bir günün ardından hoşgeldin haftasonu

Bugün berbat bir gün geçirdim. Yani bu kadar şanssızlık olur birşey demiyorum. :(

Sabah 07:00 de uyandım. Servis 07:10 da okula hareket etmişti, Geç kaldım. Normalde geç kaldığımda her zaman beni telefonla arayan arkadaşım (Mahir) de armamıştı. MAhir'i araadım, o da geç kalmış. Neyse alelacela hazırlandım. Gözlüklerimi arıyorum, yok. Nasıl olmaz kafam almışyor. Yok işte yaa gözlükler. Yatmadan önce başımın dibine koyduğum gözlük yok... Arıyorum arıyorum yok... Bir de bankamatikte işim vardı, onu arıyorum, oda yok... Aradığım hiçbir şeyi bulamıyorum.

Mahir taksiyi ayarlamış, kapımın önünde bekliyor, ben de gözlük arıyorum. Beklemekten ve beklekmekten sinir olan birisi olarak gözlüğü ve bankamatik kartını boşvererek çıktım dışarı.

Bir baktım ki kar... Nisan'ın ortası ve kar var. Sinirlerim bir kat daha arttı. Gözlük eksikliğinden dolayı başım çok feci ağrıyordu. Astigmat etksi gerçekten çok kötü birşeymiş, bugün daha iyi anladım.

sersem sersem okulda ders anlatmaya çalışmak yerine sevk aldım. Sonra geldim eve gözlüklerimi aramaya devam ettim ve hala aramaktayım...

Şaka yapıcam diye gözlüklerimi saklayan biri varsa kendini belli etmeden bulabileceğim bir yere getirsin. Yoksa şaka .aka olmaya başladı ve başım hala daha ağrıyor...

Sağlam bir haftanın ardında bir yenisi daha...

Geçtiğimiz hafta tam bir ölümcüldü. Salı günü başlayan yorgunluk Çarşamba gecesi tavan yaptıktan sonra Cuma günü ders bitinceye azalma göstererek bitti. Hafta sonu normal bir hayatın varlığını farkederek kendime geldim derken bir bakmışım ki yine hafta başı...

Bu arada blogum varmış unutmuşum. :( Haftanın yoğunluğu beni kendimden alıp götürmeden son izlerimi bırakayım ve bir konu açayım dedim... iyi etmişim dimi. :))

Yorulmak iyidir, gençken bu duyguyu paylaşmanın acısını çıkrıyorum. Yaşlanınca hiç bu kadar kendimi zorlayacağımı düşünmüyorum. Kendime ve özel hayatıma daha fazla vakit ayıracağım.

Arada kaçamak yapabilirsem görüşürüz, hoşçakalın... ;)

Carlos Santana

6 Temmuz 2009
Kuruçeşme Arena'da
Fiyatlar henüz belli değil...
Söylentilere göre biletler Nisan ayının ikinci yarısında biletixten satışa çıkacakmış...

İstanbul gibi muhteşem bir 2. defa şehre gitmeme neden olabilecek Joe Satriani'den sonra bir bomba konser daha...

Carlos SANTANA...

İstanbul'a çok yabancıyım. Hep gezmek istemişimdir gerçekten. Belki aranızda İstanbul'u yeren olacaktır ama ben orada yaşamayı değil, orayı gezmeyi düşünüyorum. Bunu Joe Satriani'nin konser bahanesi ile 1 kere elde ettim. Aslında İstanbul'a İstanbul'u gezmek için değil konser için gittiğim aşikar ama gitmişken neden bu büyülü şehri gezmeyim ki?

Şimdi de Santana... Gerçekten gidilmesi gereken bir konser!!!

Yalnız bir sorun var... Joe Satriani'ye yalnız gitmiştim. Belki size normal gelebilir ama İstanbul gibi ürkünç bir şehirde yalnız bir knsere gitmek bana biraz garip gelmişti ama sonunda Joe vardı. Herşeye değerdi... :)) Tabi yanımda beni anlayan, aynı duyguyu paylaşabileceğim bir arkadaşım olsa kesinlkile daha müthiş olacaktı ama olamdı işte yalnız gittik... :(

Şimdi bu sıkıntıyı bu konserde de yaşamak istemiyorum. O yüzden birisi bana eşlik etmeden kesinlikle bu konsere gitmeyeceğim... :(

Bana eşlik etmek isteyenlere duyurulur. :))

İddia

Öğrencilerimin siyasetin içine girmesinden nefret ediyorum. Devamlı siyaset konuşup birbiriyle koca adamlar gibi tartışıyorlar. Bazen tartışma çok büyüyor. sanki büyümüş de küçülmüşler... :))

Geçenlerde enteresan bir bilgiye ulaştım. Bulunduğum beldede AKP kazanırsa ailesi DTP'li olan Tahir adında bir öğrencim, ailesi AKP'li olan Müjde adında başka bir öğrencime çiçek alacakmış. Tersinir olarak da DTP kazanırsa Müjde Tahir'e çiçek alacakmış. :)

Tahir'e bakıp bakıp "Ne zaman bize çiçek alacaksın Tahir?" diye sorduğumda yüzündeki utanma smileını görmelisiniz. :))

Komik şeyler yaa :)
Olacağı varsa olur. Partiler bahane, hediye edilen çiçek şahane... :))